Podział niedosłuchów oraz jego lokalizacje
Typy niedosłuchów
Wyróżniamy trzy podstawowe typy niedosłuchów:
Niedosłuch przewodzeniowy
Objawia się znacznym pogorszeniem słyszenia na skutek zaburzenia w przewodzeniu dźwięków przez ucho zewnętrzne lub środkowe. Tym samym mniejsza ilość dźwięków dociera do ucha wewnętrznego, gdzie następuje ich zamiana w impulsy elektryczne, aby w rezultacie trafiły do mózgu. Przyczyn takiego zaburzenia może być wiele, począwszy od tych najbardziej prozaicznych, jak zalegający w przewodzie słuchowym korek woskowinowy, po bardziej skomplikowane jak np. otoskleroza, czyli zwapnienie kosteczek słuchowych. Niedosłuch przewodzeniowy z reguły poddaje się kuracji medycznej, która skierowana jest na zlikwidowanie przyczyny jego występowania. Nieleczony przez dłuższy okres przeradza się w postać odbiorczą.
Niedosłuch odbiorczy
Czuciowo-nerwowy jak sama nazwa wskazuje, polega na zaburzeniu w odbiorze dźwięków, które docierają do ucha wewnętrznego. Z reguły występuje na poziomie ślimaka, a konkretnie mieszczącego się w nim narządu Cortiego i spowodowany jest degradację komórek słuchowych odpowiedzialnych za zamianę fali akustycznej w impulsy elektryczne. Niekiedy może mieć postać ośrodkową z lokalizację na „wyższych piętrach drogi słuchowej” np. w pniu mózgu. Niedosłuch odbiorczy to w większości przypadków trwałe uszkodzenie słuchu, które podlega protezowaniu aparatami słuchowymi. Niezmiernie ważne jest wczesne zdiagnozowanie tego schorzenia oraz zaprotezowanie aparatami słuchowymi, gdyż brak odpowiedniej stymulacji narządu słuchu prowadzi do pogłębiania się niedosłuchu, a w efekcie nawet do całkowitej głuchoty.
Niedosłuch mieszany
Z niedosłuchem mieszanym mamy do czynienia wtedy, gdy występują komponenty niedosłuchu odbiorczego i przewodzeniowego jednocześnie. Niedosłuch mieszany wynika zatem z jednoczesnego uszkodzenia w obrębie ucha środkowego, jak i ucha wewnętrznego. Z niedosłuchem mieszanym mamy do czynienia na przykład u osób w podeszłym wieku, u których występuje proces starzenia się słuchu (presbyacusis) oraz patologia w obrębie ucha środkowego. O ile komponent przewodzeniowy udaje się zniwelować na drodze operacyjnej, to komponent odbiorczy pozostaje i może ulegać pogłębianiu się.